Εικόνα,ήχος,γραπτός λόγος..Όλα αυτά μαζί ταιριάζουν και εμπνέουν..Το ένα ομορφαίνει το άλλο..Το παρακάτω ποιήμα του Κώστα Ουράνη χρωματίζει το νου,αναζητούμε λοιπόν μια φωτογραφία σχετική με αυτό το ποίημα που δίκαια θα μας ταξιδέψει και θα του αξίζει και θα μας αξίζει..Περιμένω προτάσεις και σχετικές αναζητήσεις...μπορείτε επίσης να στείλετε και τη δική σας φωτό στο mail μου ή εδω στο blog..(mpizeli29@gmail.com)..ZELI..

Ἡ ἀγάπη

Ἄ! Τί ὠφελεῖ νὰ καρτερᾷς ὄρθιος στὴν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ

καὶ μὲ τὰ μάτια στοὺς νεκροὺς τοὺς δρόμους στυλωμένα·

ἂν εἶναι νὰ ῾ρθεῖ, θὲ νά᾿ ρθεῖ, δίχως νὰ νιώσεις ἀπὸ ποῦ, 

καὶ πίσω σου πλησιάζοντας μὲ βήματα σβησμένα.

Θὲ νὰ σοῦ κλείσει ἀπαλά, μὲ τ᾿ ἄσπρα χέρια της τὰ δυό, 

τὰ μάτια ποὺ κουράστηκαν στοὺς δρόμους νὰ κοιτᾶνε, 

κι ὅταν γελώντας νὰ τῆς πεῖς θὰ σὲ ρωτήσει: «ποιὰ εἶμ᾿ ἐγώ;»

ἀπ᾿ τῆς καρδιᾶς τὸ σκίρτημα θὰ καταλάβεις ποιά ῾ναι.

Δὲν ὠφελεῖ νὰ καρτερᾷς... Ἂν εἶναι νὰ ῾ρθεῖ, θὲ νά ῾ρθεῖ.

Κλειστὰ ὅλα νά ῾ναι, θὰ τὴ δεῖς ἄξαφνα μπρός σου νὰ βρεθεῖ

κι ἀνοίγοντας τὰ μπράτσα της πρώτη θὰ σ᾿ ἀγκαλιάσει.

Εἰδέ, κι ἂν ἔχεις φωτεινό, τὸ σπίτι γιὰ νὰ τὴ δεχθεῖς, 

καὶ σὰν φανεῖ τρέξεις σ᾿ αὐτήν, κι ἐμπρὸς στὰ πόδια της συρθεῖς, 

ἂν εἶναι νὰ ῾ρθεῖ, θὲ νά ῾ρθεῖ, - ἀλλιῶς θὰ προσπεράσει.